sábado, 14 de mayo de 2016

SEMPRE GALIZA

Adiós ríos, adiós fontes
adiós, regatos pequenos;
adiós, vista dos meus ollos,
non sei cándo nos veremos.

E chegou a hora de depedirse, pero non sen antes dicirvos que é Galiza para mín e alí vou.

A primeira entrada que fixen neste curso foi que é Galiza para mín e nin sequera esta neste blog, a fixen unha folla ao azar antes da existencia deste blog, escribín Galiza máxica, das meigas... os típicos estereotipos que ten Galiza porque non coñecía ben a súa historia, pero neste curso aprendín moitas cousas sobre Galiza e a súa historia.

E empezamos, Que é Galiza señores? se cho pregunta alguén que non é galego non te vai entender xa que só non entendemos entre nosotros, pero bueno o vou a explicar para todo o world around the world.

Quen di que en Galiza non pasa nada é que non ten idea de Galiza xa que Galiza é misteriosa  pero cando buscas ahí o que encontras carall*, encontras cosas alucinantes, unha Galiza REBELDE que loitou sempre contra o rexime: un Porlier , un Mariscal Pardo de Cela, Un monte Medulio sempre fumos os que loitaron contra o rexime, botamos os franceses de Vigo, temos a sangre galega, non nos rendimos nunca e loitamos sempre, esa é a sangre galega.

Quen di Galiza máxica? Pois lle teño que dicir unha cousa, si, Galiza máxica, Galiza das meigas, Galiza da Santa Compaña, "San Andres de Teixido vai de morto que non vai de vivo" e sobre este tema tamén coñecen e nos  admiran Galiza e fai que VIVAMOS orgullosos das nosas lendas, e como o sei? a resposta

Quen di os romanos? Que carallo de romanos, en Galiza estamos os castexos que loitamos contra os romanos COMO os de Asterix e Obelix pero mellor aún, bueno non, pero nos suicidamos pola nosa terra como Deus manda.

Quen di a paella? Pero que paella home, aquí manda o cocido galego, o lacón con grelos, o polvo a galega home ponlle alí un pouco pimentón anda que non sinta mal, e temos aos mellores cociñeiros do mundo enteiro: Marcelo Tejedor en Santiago que irei un día a cenar, e todos os do Novo Grupo Gatronómico, calidade señores calidade.

E quen me dín de Becquer, Miguel Hernandez, Blas de Otero... E eses non son nada en comparación da gran Rosalia, Pondal, Curros, grandes rexionalistas e quen me dín da Xeración das Festas Minervais: Uxio Novoneyra, Bernandino Graña, Xohana Torres e o homenaxeado dentro de 3 dias  o gran Manuel María: o poeta da terra Chá , estes son os poetas grandes GALEGOS, e ahi maís home si hai máis.

Quen di o futuro? Futuro o de Galiza todos dín que imos perder a lingua, que vai ver menos habitantes etc etc, pois eu veño a decirvós que agora hai máis xente que fala porque o pon no meu libro de galego e punto e ademais dixen que cada vez hai máis xente que vai ao campo non a vivir, e que campo é mellor có de Galiza (Cobas) cas praias de Galiza (Cobas).

E que me dicen do deporte galego, temos ao racing en 2b, pero unha cuestión: a quen carallo lle importa o fútbol? os vou a dicir o que mola de verdade, o que mola de verdade é o surf, e aquí temos grandes campionatos como o Pantín Classic Pro, e grandes surfistas como por exemplo: Isa Gundi.... NON, aquí mando eu, si, eu son o mellor surfista do mundo. o que vai na praia de esmelle de pé na tabla cantando unha muiñeira porque? porque podo, os vascos fan moi ben surf non? Pero quen baila o "ai se eu te pego" na tabla de surf? ? Eu, asi que eu son o mellor e como son de Galiza, Galiza manda.

E quen me dín das xentes, dos monumentos, ole a catedral de Santiago de Compostela, e ole todo.

Bueno xa vós dixen moitas cousas de Galiza, non podo decirvós todo porque é imposible xa que Galiza é infinita, así que despidome dicindo que foi un pracer traballar neste blog e nesta asignatura onde divirtinme moito e onde o numerito non é o que mando, GRAZAS.

E XUNTANDO AS MAISCULAS DA ENTRADA PON: VIVAMOS COMO GALEGOS

E GRAZAS XD.



                                          
                                      

miércoles, 11 de mayo de 2016

REPASO (Galiciamamos)

ACABOUSE, non hai máis, acabouse volver ao pasado de Galiza, ao futuro de Galiza, aos castros, a nosa cultura... polo tanto digo adeus a Pepe Carreiro, a Pardo de Cela, a Luar na Lubre, a Porlier, ao noso querido Rodolfo Ucha, a Pedro, a Enrique e a mín...

Aínda quedan 2 entradas: 1 que é Galiza para mín donde falerei de Galiza pero nesta entrada quero cerrarme a soamente o meu pequeno rincón de Internet.





O de arriba é a praia das Catedrais que visitei recientemente, está claro que as ideas que tiven cada semana ían voando, tiven sempre ideas para facer unha entrada (menos a de Rodolfo Ucha) Empezamos falando dos castros e ahi tiven sorte porque a mín xa gustabanme os castros daquela e flipabame os castro de Baroña que visitei aos oito anos, e enton decidinme por facer unha entrada sobre dito castro pero non sabia como facela, e entón veume a idea de facela a modo de historia, onde estaría eu obviamente xD, Pedro (INVENTADO) e Enrique (INVENTADO) e puxen mi lado fantástico cos dolmenes que viaxan polo tempo xD. A segunda e a terceira foron descripción de castros que parecíanme interesantes, simplemente, no ía facer unha pedazo historia como a primeira xD. AH! e o viaxe ao castro de San Sadurniño, como olvidarme da viaxa que fixen cos meus compañeiros Terra de Wolfram e Galiciémonos onde a dificultade para emcontrar algo foi bastante enorme pero o pasamos ben. xD. (esta é a entrada con máis xD creo eu)

E cambiamos de tema e fumos a buscar a contar a nosa vida dos nosos avós e bisavós, a dificultade aumentou claro esta, pero saquei moita información dos meus pais e fun as casas dos meus avós e o pasei ben, o Salvame dese dia estaba moi interesante...


Comezou o ano 2016 e comezou de boa maneira revivir as grandes figuras da historia que son de Galiza, aquí aínda sabia algunhas e gustoume facelas, empezei a primeira entrada do 2016 por como comezei no 2015 por mi, pedro e Enrique, a segunda entrada e alí fomos, nunha tarde na que o pasei moi ben a verdade, As de mi, Pedro e Enrique e ali fomos a defender Galiza con honor no Monte Medulio. Logo teriamos que facer outras entradas e decidín dicir, según o meu punto de vista temas sobre a Galiza rebelde, primeiro GALICIA VS FRANCIA, Na que Pablo Morillo liberou Vigo e de alí libeoruse toda España, na terceira entrada Porlier intentado acabar con Fernando Vii aunque non todo é camiño de rosas e fracasou, na ultima entrada viaxei a Idade Media onde Mariscal Pardo de Cela resistiu ante os ataques dos casteláns que ao final fracasou :(.



E en Marzo chegou a miña peor entrada xD, o tema foi a cultura galega e estaba moi confuso sobre como facelo, nas clases de informática pensaba e pensaba pero as ideas non me viñan, entón o profesor ensinounos a Rodolfo Ucha e demais personaxes e pensei que alí estaba a miña oportunidade e alí era onde tiña que atacar pero a verdade non me gusta moito a arquitectura e notouse moito, polo tanto, na segunda semana propuxeme falar do que me gusta de verdade e foi cuando estaba vendo unha noite animacións xaponesas, como todas as noites, e viñome a idea, o manga a galega, isto é o cómic galego e alí fun a buscar na miña casa cómics galegos e os encontrei, bastantes e gustaronme os dos Barbazóns que lín cando era moi pequeno, aunque empezei falando dalgúns mangas que me gustaban xD, e falei de Pepe Carreiro, un autor solo coñecido por os Bolechas e Os Barbanzóns non foron moi apreciados polo tanto a miña misión era que o coñeceras, despois seguín a tope falando da música que me gustaba e aunque non tiña moita música galega o meu grupo favorito, Mago de Oz, tiña moitas cancións dedicadas a miña querida terra galega e foi a miña mellor entrada persoalmente de cultura porque disfrutei moito falando desa música e escoitandoa claramente. Pero na seguinte semana non se me ocurriu nada e decidinme por facelo pola música que me gustaba e.


(LOS SUAVES!!)


E chegamos a Abril, e con el o futuro con duas grandes entradas e ben distintas, unha a destopia más destopia da historia e o final de saga de min, Pedro e Enrique, que terminou coa nosa morte producida polo desastre que acontecia nese momentos, coas guerras... a destopia máis destopia das destopias, e despois unha entrada que deume moita emoción facela GAO, inspirado nas novelas ligeras de Reki Kawahara SAO, anime que a pesar das críticas da nosa comunidade volo recomendo xD. E AQUI TERMINOU TO.

Esta entrada era libre e podía facela do que dera a gana, a principio tiña pensado facelo dos galegos no festival de Eurovision, materia na que teño moito coñecemento, pero eu penso que hai que finalizar como Deus manda e o repaso do que fixemos era moi necesario, unha entrada que englobe todo e é esta entrada.

Aún queda unha entrada, unha entrada de que é Galiza para mín, o fixen por escrito a comezos do curso cando non tiña nin o blog e agora vou finalizar co blog, OLE EU Xd

Así que vemonos na última entrada deste curso , e a pregunta é QUE É GALIZA PARA MÍN?


E terminemos como Deus manda

domingo, 17 de abril de 2016

GAO (GALIZA ART ONLINE)

Ano 2047, o mundo é totalmente diferente, quen nos diría que Galicia fora o lugar onde Xapón en 2030 iba a poñer a súa empresa para facer un videoxogo totalmente novo inspirado nesas terras, quen nos diría que o galego iba a despertar interés en todos os países do mundo, quen nos diría que saleriamos desa crisis, quen nos diría todo, pero si, estabamamos nun mundo novo, podería chamalo a Terceira Revolución Industrial e Galiza adquiriu moita importancia. Galiza saiu adiante.



É complicado saber como pasau pero o meu cuñado Luis dos Santos Martinez dixome ala 2 anos atras que Xapón tiña en mente facer un proxecto dun xogo online en Galiza, e para iso ibase instalar alí, eu non o creía, pero aconteceu, Reki Mashima, inventor del NeverGear (aparello que  ao poñertelo na cabeza permite insertarte nun videoxogo e todos os teus sentidos e mente estan nese videoxogo como se te trasladaras a un mundo novo, Reki inspirouse na serie de novelas ligeras xaponesas SAO (Sword Art Online) e tras moitas investigacións conseguiu fabricar o que parecía imposible, o NeverGear, o aparello que usaron os protagonitas da obra para entrar no videoxogo.



(Arriba esta o modelo da animación das novelas ligeras, Sao)

Reki tiña un novo proxecto, resulta que dende pequeno estaba asombrado con Galiza e lle interesaba moito a súa cultura, pero quería saber máis, quería chegar a Galiza, quería sentila, polo tanto decidiu crear outro videoxogo pero esta vez para inspirarse e crear o mundo virtual decidiu ir a Galiza e a empresa se trasladou con el a Ferrol primeiro, aunque fixo un recorrido por todas as zonas de Galiza : San Sadurniño, Pantín, Mondoñedo...

Ferrol ía tirando, parece que o sector naval aínda aguantaba e podían vivir normal, Reki entristeceuse porque creía que Galiza iba ser máis máxica, incrible , pero a realidade foi distinta (aunque xa viu o actual panorama tras leer os poemas de Rosalía, Ferrín... polo tanto foi a praza de Armas e lle prestou uns fondos ao noso alcade que aceptou de bo grado, con iso empezaron as reformas e empezou o gran crecimiento de Ferrol, a empresa ubicouse alí mesmo en Ferrol, e instalou varias sucursais en toda Galiza para crear o mundo virtual.



(E ao ver isto comezou a idea)

Cal é o sitio do comezo? Onde van a empezar os xogadores a súa aventura? Pois a verdade é que eu, sí eu, o voso narrador, tiven moita sorte, Reki estaba facendo un viaxe por as Rias Altas para ter unha idea de onde facer o comezo e chegou a Cobas (Ferrol).

- Vaia acabamos de chegar a unha pequena vila, imos observala-Reki

-Señor! Isto é Cobas, según vin no internet teñen unhas praias moi bonitas, pode valer?- Kayaba Akihiko

-Imos a mirar, PERO QUE É ISTO!!!!



Era hermosa, tras observala varias veces, Reki decidiuse por poñer ao Vilar como o sitio do comezo, un sitio de paz, onde todas as clases: xa sexa meigas, irmandiños ou celtas... convivan en paz.

Continou avanzando o desarrollo do videoxogo, por Ferrol, Betanzos... e chegou a un sitio onde iba a ubicar o seu primer Boss, San Sadurniño.



Chamemoslle Bosque da Morte, os xogadores chegaran a cidade onde serán suministrados pociones de vida e mana, (e aos guerreiros stamina) e despois accederán ao Bosque da Morte omde se enfrentaran contra Marquins, o clérigo que goberna Sansa e os teñe exclavizados, Perfecto!

E auí chegamos a clave do videoxogo, a prepación para o FINAL BOSS. Para isto irán a Monfero onde o clérigo lles informará aos heroes  toda a historia: todo vivia en paz ata que un clérigo oscuro se reveló e formou un exercito para sucumbir a Galiza, ese clérigo oscuro ubicase en Santiago de Compostela e hai que matalo para facer que Galiza volva a paz. Pero para abrir Santiago, que ten a entrada bloqueada, hai que conseguir a chave que se ubica no Monte Infernario que se encontra na parroquia de Sillobre.

Alí non va a haber descanso de ningún tipo, entrase en Sillobre e comeza a batalla, primero hai que subir un tremendo de monte que requiere ser lvl 80 porque senon as bestas matanche, polo tanto antes de ir covén entrenar.



(Para guardar partida por se morres, e e teletranportas a igrexa)



(Como vedes hai unha altura considerable, isto é o monte Infernario)

Cando chegas a cima, (se chegas), encontraste co irmán do clérigo oscuro causante disto: Braouce, lvl 84, hp:68943222, Fuerza;ABISMAL, É unha besta (máis concretamente un titán), onde os gremios tendran que loitar xuntos para poder derrotar a Braouce e idear estratexias.



(Aquí o tedes na cima de Fene, non é precioso?) :D

Cando os heroes o consigan derrotar, que sucede...

-Ben, e cando o maten lle sae unha chave  que é a chave de Santiago de Compostela, onde entraran e matarán ao boss final- Reki

-Vale, e cando aparezca a chave poñemos a típica música do Zelda?- Akayaba Akihiko.

-PERFECTO!- Reki

-Para viaxar do monte a Santiago de Compostela, imos poñer un especie de páxaro (e nos copiamos do Dragon Quest) chamado Empyreu- Reki

-E se se dan conta?- Akihiko

-Que se van a dar conta home se Square Enix esta na bancarrota- Reki

-É verdade, xD

Cando os heroes chegan a Compostela se enfrentan ao clérigo: Apostolus, e cando venzan poderan viaxar a todos os lugares de Galicía por libre.

-E de paso aos 100 primeiros lles damos tour gratis por Galiza- Akihiko

-PERFECTO- Reki.


(Galicia é máxica)

0 videoxogo primeiro saiu a venta en Galiza e en Xapón o 15 de Decembro de 2046, e en NA e outros países (e España) no 16 de Decembro de 2046. A empresa de Reki "NeverJapan" que xa tiña éxito por todo o mundo por xogos como "Alfheim Online" volveu a ter moitisimo éxito e todo o mundo, obviamente, e aos primeiros dias xa obtivo 100000000 $ e xa si te conto nos próximos se me saen os números da entrada xD. Boa parte do diñeiro o donou a Galiza que pudo mellorar e convertirse nun gran país (país como sentimento, non como nación indenpendente xD) a economía galega foi a máis envidiable de toda España.

Os preguntaredes quen foron os primeiros gañadores non? Pois o primeiro fun eu, Jorge Rúa Pérez, e deronme o tour por Galicía xD.

O turismo en Galiza aumentou de maneira másiva e moitos decidiron traballar alí, Galiza conseguiu empleo, mellorou tecnoloxicanente polas investigación de Reki que estaba sempre pendente de mellorar Galiza en todos os aspectos.

E o galego? Que acontece co noso idioma, o galego adquiriu un enorme numero de falantes debido a curiosidade do mundo de aprender o noso idioma. Galiza prosperou en todos os sentidos.

Os dejo una fuente de si es posible crear tal artefacto

Esta claro que aún nos queda un largo camino por recorrer para fabricar ese artefacto e máis para que se faga un inspirado en Galiza, pero é posible facelo, e ademais porque non iba a haber un xaponés interesado na nosa terra? Pode ser real e porque non ía a facer un videoxogo. O mundo real e o mundo dos soños estan moi cerca neste caso.

Non teño nada máis que añadir, esta foi a miña utopia perfecta.



(mundo de videoxogo)

Cancion de fondo is back:ESCUCHA!


(INSPIRADO EN LAS NOVELAS LIGERAS DE REKI KAWAHARA, SWORD ART ONLINE)








domingo, 10 de abril de 2016

ES TIEMPO DE MUERTE

Año 2017, Eu, Pedro máis Enrique conseguimos o noso propósito de crear unha máquina do tempo, xunto aos estudos que conseguimos en misión anteriores e grazas ao físico que dixo en 2013 que erase posible viaxar no tempo, Cox,o conseguimos e decidimos chamarlle; TIMEBACK.

a verdade non ten moito sentido o nome debido a que a ibamos a usar para viaxar ao futuro xa que, ya habíamos estado no pasado en aventuras anteriores: Monte Medulio, Baroña... e  tiñamos curiosidade polo que acontecía  nun futuro relativamente cercano. Así que encendimos a máquina do tempo e introducimos unha fecha ao chou. "Emmm veamos eu creo que si a adiantamos  30 anos xa é suficiente" dixo Pedro, entonces introducimos o ano 2047, e nos metimos na máquina do tempo, le preguntamos a Cox si quería viaxar con nós pero dixonos  que tiña unha reunión cientifica así que non lle molestamos máis e nos metimos na Máquina.


(Esta es)

Apretamos o botón e a máquina, rapidamente se metió en outra dimensión, tal e como dixo Cox no seu  discurso en 2013, houbo moitos  movimientos bruscos da máquina e eu  me din un golpe contra ela y cuando me desperte, adivinad donde estaba, efectivamente en el año 2047, concretamente en Cobas, Ferrol, más concretamente aún en la playa del Vilar.

Desperté a mis amigos dandoles un par de bofetadas y se despertaron, aunque a Enrique le costó, vaya dormilón, al despertanos miramos nuestra vista alrededor, al igual que hicimos en el Monte Medulio, y nos encontramos con una playa, si eso se le puede llamar, diferente: el nivel del mar ha aumentado increiblemente, el sol ya no esta, a lo mejor es que está nublado, y el mar ya no dan ganas de lanzarse de el porque si ya nos quejabamos antes de la contaminación: comida, tanpones, jeringillas en el mar... ahora ya es intocable, me da que si tocas el mar pillas mil enfermedades.

Y pensar que la culpa ha sido nuestra me pone aún más triste, desde que nací hemos cogido a las hermosas playas y en vez de disfrutar allí hemos contestado tirandoles mierda, y ahora estamos pagando, pero esto no era todo, no sabiamos lo que nos esperaba cuando llegamos a Ferrol.


(Esta imagen que nos puede parecer normal ahora, en el futuro solo va a ser una fantasía)

Subimos por la playa arriba y mi sorpresa llegó, había gente en Cobas, seguía habia gente y bastante, como es posible esto, decidi entrevistar a un ciudadano y me contestó: "Veo que eres joven y no ves lo que está pasando en el mundo, las ciudades ya no tienen mucha gente, por eso de que conseguir trabajo en este país es imposible y ahora hemos vuelto a los pueblos para lucranos de manera de autoconsumo"

" Guau tio, esto si que no me lo esperaba, Cobas tiene más población que Ferrol entonces jajajajajaja" dijo Pedro riendo, entonces si en Cobas había gente, que sería de Ferrol? Decidi ir a mirar mi casa para haber que había pasado, de camino me sorpendió la cantidad de gente mora y la escasez española.

Llegamos a mi casa de campo, la hierba altisima, y en la puerta un cartel de se vende:"¿que extraño, porque ninguno de mi familia la quiso heredar?" Ahora fui a la caseta que también tenía en mi finca y esta vez no había un cartel, había una especie de panfleto electoral de las elecciones del 2041 donde estaba un viejo Pablo Iglesias junto con otros partidos de izquierdas como IU o otro extraño llamado: NEOPSOE, todos ello formaban la ILP. Ni idea de lo que significaban sus siglas. A lo mejor si vamos a Ferrol nos enteraríamos de lo que había pasado y a eso fuimos, pillamos un bus, que era como otro cualquiera los buses que vuelan parecen que aún no habían llegado y fuimos a Ferrol, eso sí tardamos 7 minutos, la mitad del tiempo que hace 30 años, no hay que decir nada de la carretera solo que esta mas rota y nadie la arregla, parece que no la han vuelto a arreglar desde hace tiempo.


( una cosa importante, esto es la bailadora hace 30 años)


( Esto ahora, :D)

Y llegamos a Ferrol, la principal novedad es que todo absolutamente todo parecía Ferrol viejo, y la ciudad estaba más desierta que de costumbre, era un sitio muerto, no había nadie, 3 personas contamos desde Amboage hasta El IES Gutierrez Arenal, al preguntarle a una de las pocas personas parece que todos los centros de enseñanza se convierteron en centros militares para poder luchar en la 3 Guerra Mundial que había empezado hace 3 años, también encontramos, al viejo alcalde que estaba gobernando en Ferrol hace años, ya vimos a 5 personas!, y nos contó toda la historia que aquí viene.

Al parecer, España estuvo en un momento de paz, el gobierno se decantó por el pacto entre Viejo PSOE-Podemos- Viejo Ciudadanos. Los atentados yihadistas se habían calmado, pero no sabían lo que se les venía encima, tras el último gobierno de Pedro Sanchez al frente del Viejo PSOE, Podemos con un Pablo Iglesias viejo se hacía cargo de su quinta sesión al mando de España. el Viejo PP, había caído en estes años, es más desde el año 2015 no volvió a ganar las elecciones, es más en el 2041 ya no ganaron representación en el Congreso, eso suponemos que es debido a la defunción de los ancianos que tienen mayor tendencia a este partido, y el crecimiento de los jovenes españoles que solían tener ideales progresistas, Viejo Ciudadanos solo consiguió particiapr en el gobierno a traves de pactos y nunca consiguió la mayoria absoluta, a causa de sus ideales conservadoras. (supongo)

Al saber esto, hubo una reunión urgente de los partidos de derechas que se fueron todos del Congreso de los Diputados, PP Viejo Ciudadanos y VOX, formaron una coaliciónen el 2040 denominada la FPE, (Fuerza Popular Española) pero en ese tiempo VOX se habia vuelto más conservador, más de lo que era, similares a la Falange Española, y la ideología de ese partido que se derechizó de más no consiguió ningun apoyo y en 2041, Ciudadanos, PP y VOX se quedaron fuera del Congreso.

Ubaldo Gutierrez, lider de VOX y de la FPE, hizo "La Reunión de los Salvadores"" y convencieron al PP y Ciudadanos  de levantarse en armas contra el gobierno de Podemos y causó la Segunda Guerra Civil Española, Podemos se alió con el Congreso entero, formado por partidos de izquierdas en su mayoria, y formaron la ILP: "Izquierza Liberal del Pueblo" y reclutaron voluntarios para luchar contra la FPE ( de ahí el panfleto) y la FPE reclutó por obligación a soldados para luchar contra el gobierno, los viejos militares que habían votado a las izquierdas porque sabían que ese era el progreso fueron "abducidos" por Ubaldo Gutierrez que les dijo que les habían reducido su papel y que España no era una unidad despues de las grandes libertades que les dieron a las autonomías por lo  tanto tras perder todo el apoyo en el Congreso, decidiron dar un golpe de Estado que triunfó con la ayuda de " EL NEO-PACTO", donde Alemania tras una gran crisis del petroleo, todos las energías en general, incluso del agua potable, abordaba unas elecciones donde el Partido neonazi ganó y se plantaron como única solución a la recuperación. lo mismo ocurrió en Austria, Rumania, Bulgaria... y todos los países del Mediterraneo que apoyaron a Ubaldo y ganaron la Guerra Civil, tras los grandes gastos en carreras aero espaciales y los fracasos de miles de aero naves, no tuvieron dinero para ayudar a España. La UE se separó totalmente y en el año 2045 el atentado Yihadista de cargarse la Estatua de la Libertad había sido un éxito. Francia, Reino Unido, EEUU, Japón, gracias al pacto de amistad entre esos dos países formaron el pacto de EUL " Europa Unida Liberal" y toda España entro en el Neo-Pacto" junto con los otros países europeos que recibeiron la ayuda de Corea, que se unificó y estaba luchando contra Japón.


"GUAU" dijimos todos, resulta que Galicía estaba igual que toda España, hundida en al miseria, el gobierno unitario estaba ubicado en Madrid y conseguir trabajo ya no era importante, lo único era formase militarmente y luchar contra los "Sucios Liberales". Elgallego fue prohibido en todas las escuelas.

De repente estalló una super bomba atómica en California y la onda expansiva llego a España, y a todo el mundo, Yo, Pedro y Enrique nos quedamos terriblemente heridos.



El cielo  estaba extraño y los rayos del sol chocaron contra nosotros, y contra el mundo, fruto de la destrucción de la capa de ozono, el mundo estaba perdido, la Tierra se acabo el 13 de marzo de 2047, 18:08 horas.

Esta claro que esta entrada foi o máis negativa posible, pero sen dúbida é un futuro posible que pode chegar e o temos que evitar porque se pode evitar: a contaminación, a violencia das persoas e o mal xogo dos partidos políticos en xeral, estan terminado co mundo tal e como o coñecemos, agora no 2016 vamos a praia: xa sexa a de Cobas, a de Pantín ou a das Canarias e as vemos hermosas pero en trinta anos como non paremos de estropear o mundo todas elas van a desaparecer e a vexetación tamén, xa sexa en Galiza ou en Xapón.

Pero aún é tempo de cambialo, de comportarnos ben co planeta Tierra e tambíen comportanos ben cos seus habitantes, xa que esta non deixa de ser unha posibilidade de futuro e pode acontecer outra posibilade máis bonita e que a tecnoloxia se use con fines beneficiosos para o planeta e non que se use como arma dos gobernos.

É momento de parar todos os conflictos, porque se o pasado foi malo, o futuro vai ser aún peor, osea que miremos todo o planeta xunto hacia adiante.

Termino con esta incrible canción do grupo "Mago de Oz" que fala do Epílogo do fin do noso planeta.

EPILOGO

FUENTES:

¿Es posible crear una maquina del tiempo?

Aumento del nivel de mar, guerras...

Vuelta al campo




domingo, 3 de abril de 2016

IMOS COMER!

Para rematar a cultura galega imos a falar dun tema que gustanos a todos que é a comida, obviamente ao ser un blog sobre Galiza imos a falar da gastronomia galega.

Para comezar vouvos decir os platos que son típicos de aquí, COMEZAMOS!



1. Caldo galego: como se me deu por facer unha entrada sobre a gastronomía, pois resulta que estaba eu comendo e pensando que entrada facer porque a verdade xa falei das cousas galegas que me gustan: o cómic, a música... entón dinme conta do que estaba comendo, e si era caldo galego polo tanto, dixen e porque non fago unha entrada sobre algo que nos gusta a todo, xa que pode haber xente que non lle guste o cómic ou o rock galego, así que decidinme por facer un recorrido por os platos salientables de Galiza, e asi empezou todo... Asi que falemos do caldo.

O caldo galego foi unha comida que dende pequeno non me gustou nunca, porque tiña moitas verduras e patacas cocidas así que tiñalle unha pouca de manía a esta comida, pero todo cambiou cando o comin nun bar que o seu nome descoñezo, e gustoume, quiteime a manía e a partires dese día o comín con moito gusto.

O caldo leva: fabas, o ingrediente que máis odiei de pequeno e que segueme sen gustar aunque cos demais ingredientes non se nota, como xa comentamos antes leva patacas cocidas, que misteriosamente co caldo volvense máis ricas xD, O alimento que esta en moia abundancia é o repolo e é a clave do plato, e o máis importante e o que lle da maxia ao plato, A CARNE, xa sexa ternera, o chorizo que ten que estar sempre para facer un bo caldo, e na miña casa poñemos tamén costilla de cerdo e lacón. Moi rico.



2. Cocido galego: bendito cocido, sen dúbida a miña comida galega favorita, se antes falabamos do caldo e que tiña moita verdura, por iso non me gustaba, o cocido (polo menos na miña casa) ten moitisima carne: lacón, polo,costilla de cerdo, chourizo... aunque non todo é carne xa que tenemos: patacas e repolo. A mezcla desa carne con o repolo e as patacas é indescriptible, é o mellor prato para comer nos domingos coa familia e é simplemente coller todos os ingredientes e poñerlos a cocer todos e ala, aqui tedes o cocido galego. Máis rico aún. (algúns lles poñen fabas, eu non porque fastidia o plato xD)



3. Polvo galego: (ou polvo a feira?)  este é o plato que máis coñecen os guiris, e os españoles que non son de Galiza, aquí destacamos polo marisco: xa sexa o polvo, as zamburiñas, os percebes... xa que estamos pegadiños ao mar e temos unha riqueza en todas as comidas que son de mar, e o resto de España non pode presumir do que ten Galiza, o polvo é a comida que se pide de entrantes típicos nos restaurantes, polo menos eu xD, esta comida é típica dos días de Feria en Galiza como a da Ascensión de Santiago de Compostela, ou a de Carballiño en Ourense que foi declarada de interés turístico internacional, pero a mellor sen dúbida (e cantas veces estou repetindo esta palabra) é a do restaurante Beceiro situado en Cobas (Ferrol) onde en xullo fan unha festa do pulpo e amenizanos grupiños de música ou incluso Santi Santos, o cantante dos Limones que viño a Cobas a cantar as súas cancións ( incluida a de Ferrol) e amenizounos a Festa do Polvo na miña terra.

Eu creo que non fai falta falar dos seus ingredientes xa que pareceme obvio, POLVO, xa esta acompañalo con pimentón e os sale un polvo a feira ( de p*** madre) perfecto.


E xa que falei dos Limones, que é un grupo galego, vos deixo a canción de FERROL

4. Lacón con grelos: comín lacón moitas veves, pero nunca comín grelos osea que non comín esta comida, fixen esta mención porque é un plato moi coñecido de Galiza, só iso, así que vos deixo unha imaxe desta comida que non comín xD.




5. Zamburiñas, navallas...: e para terminar vos falo doutras comidas galegas que pillen por alí que me gustan moito, as zamburiñas as como a cada restaurante que vou, é un entrante xa que é unha cousiña de nada nunha especie de concha, e outro entrante que son as navallas que probei fai pouco e que gustaronme moito, respecto a este plato tamén é un simple entrante, pero esta RIQUISIMO,,,,

(Zamburiñas)



(Navallas)

Despois de falas das comidas vos recomendo un restaurante que esta en Galiza e así fago un pouco de publicidade xD.


(Casa Pena)

Casa Pena: é o mellor restaurante ao que fun na miña vida,( é o edificio negro da imaxe xD) aquí eu empezei con uns entrantes: navallas, polvo, un pouco de zamburiñas, gastronomia galega en toda regla. E o plato que fai tan grande a este restaurante é o chuletón de boi ( sei que non é un palto galego pero o restaurante esta situado en Galiza osea que vale xD) simplemente vouvos deixar unhas imaxes deste boi...


Aquí o temos, si dante o boi totalmente crú, pero non hai problema porque isto é o divertido, Por que? basicamente porque te dan o instrumento pra que o fagas ao teu gusto, e neste imaxe vedes a maneira de facelo.



Ale dante esto é o fas ao teu gusto, a verdade é que é unha bonita experiencia.



( E se come nesta zona)

Cando acabei de comer, xa que estaba en Moeche paseime polo seu castelo, para rematar o día como Deus como Deus manda xD.



E con a miña recomendación de que vaiades a Moeche, polo seu restaurante e o seu castelo, despidome.

A verdade é que este tema foi bastante divertido, xa que en vez de investigar cousas; xa sexa castros ou as entradas da GALICIA REBELDE, nestas puiden falar do que me gusta: aínda que é de admitar que comezei frouxo porque falei da arquitectura ( e a verdade que non me gusta, pero non deixa se der un pequeno homenaxe ao señor Ucha xD) e seguimos co meu pasatempo favorito: o cómic, e tamén falamos da miña música favorita que ten moita relación con Galiza, e para rematar falamos da boa gastronomía galega, PERFECTO.

Vemonos na próxima semana na que cambiaremos de tema e desprazaremonos a Galiza en trinta anos, onde demostrarase a miña enorme imaxinación que é demasiada enorme (aunque terei que apoiarme en datos cientificos)

Bueno voume que hai derbi galego...






sábado, 19 de marzo de 2016

FINISTERRA (MAIS EXTRAS)

Non é que escoite moita música galega pero moitas veces a miña música ten  conexión con esta terra, Imos a falar do mellor grupo da historia xD, Mago de Oz e Finisterra.




Mago de Oz é un grupo de folk-metal madrileño: agora os preguntarede, e iso que ten que ver con Galicia!, ben pois ten un cancións dedicadas  a Galiza e algunha que outra canción en galego.

Aquí Finisterra:



Non fai falta ser moi listo para saber que este disco ten que ver con Galiza, xa que o seu título é unha zona de Galiza, Finisterra, vouvos deixar un imaxe de Finisterra e imos a analizar as cancións que teñen que ver sobre Galiza.



(Hermosa praia, verdade?, pois é a praia de Finisterra)

Comezamos coas cancións do disco que teñen que ver sobre Galiza:

1. O prólogo comeza xa falando de Finisterra, son unhas palabras que di un neno, e aqui veñen as suas palabras : Dicen, que de todos los animales de la Creación, el hombre es el único que bebe sin tener sed, come sin tener hambre y habla sin tener nada que decir... Por eso, es mejor forjar el alma, que amueblarla. Es el fin del camino, es Finisterra..."
Video do prólogo

2. La cruz de Santiago: esta canción é a diferenza en calidade de Mago de Oz (cando cantaba Jose Andrea, agora con Zeta están en decadencia) co resto dos grupos de rock de España, Conta a historia en que un peregrino dalle a Diego Cortés( personaxe do magnifico autor: Perez Reberte.) moedas para que o acompañe se vai con el a Santiago de Compostela,

Este fragmento da canción é incrible:

"Brilla la cruz de Santiago en su pecho,por el Sol su rostro jamas descubrió su nombre oculto"

Aqui vos deixo a gran canción:

Cruz de Santiago

3. El Señor de los Gramillos; como xa vos dixen este grupo é folk-metal que utiliza ritmos celtas, ben pois de momento está é a máis dura do disco e trata outra vez do Camiño de Santiago, esta vez fala que toda persoa que fai o Camino de Santiago encontranse co seu propio ser e ten que loitar contra a dureza física como la espiritual (como a tentación)

Ben, vouvos decir como antes miña parte favorita:

" Puedo hacer hablar a los grillos, soy el Señor de los gramillos, pronuncia las palabras mágicas y acudire"

Señor de los Gramillos

4. Ollo ao título desta canción: Polla dura no cree en dios (por favor non se ofendan os católicos, simplemente é o título da canción,xDBEN aclarado isto, imos a ver de que vai a canción: dous homes queren emigrar a Santiago pero deciden pararse na Rioja para emborracharse a base de viño, e alí estan 20 anos.

Polla dura no cree en Dios

5. A costa da morte: xa van 5 cancións e no mesmo disco que estan relacionadas con Galiza, a razón é que Txus, o bateria da banda encantalle Galiza e nela inspirase nas súas cancións, incluso cantan unha canción dun grupo galego como imos ver máis adiante, ben esta canción chamase, A costa da morte, é Finisterra, a verdade é que non creo que Wikipedia teña moita información xa que é só instrumental, pero si que ten esta é: un tio vai a costa da morte para encontrar o olvido pero primeiro se ten que encontrar a el.

Ao ser instrumental non os vou falar moito, xa que non falan xD, así que aquí vos deixo a canción:

A costa da morte

6. La Santa Compaña; pois vai sobre eses personaxes da mitoloxia galega,  pois son almas en pena que as doce da noite van as parroquias a decir quen vai morrer  Nesta canción, un peregrino ve a Santa Compaña e xa esta xD.

Sen dúbida a miña parte favorita desta canción é: OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO.

Aquí vos deixo a canción do OOOOOOOOOOOO xD, a Santa Compaña.

La Santa Compaña



( a procesión dos mortos, a Santa Compaña)

7. Conxuro; canción co título galego, outra canción na que so falan; é unha meiga que fala galego: dín que no Monte Gozo (atopase no Camiño de Santiago) unhas meigas danlle a un peregrino un brevaxe, Despoís disto estan toda a noite fornicando, xD.

O Conxuro

8.  Bueno a oitava canción é "A CANCIÓN" seguramente non oisteis de cancións que a súa duración superen os 10 minutos ben, pois este grupo teñen moitas , as máis largas son A cantata do diablo, 21 minutos, Atlantia. 19 minutos e esta Finisterra 15 minutos.

Que dicir desta canción, bueno primeiro decir de que vai gracias a miña amiga Wikipedia: A las puertas de Santiago y después de haber asesinado a Diego Cortés el diablo tiene una conversación con su homónimo: Dios. Más tarde y ya en la catedral, a los pies del apóstol deja su ofrenda: el cofre. En él y fruto de todo lo que ha visto y aprendido en el camino está lo que sin duda les atará a él para siempre: "el progreso". Y como símbolo de su poder y del ansia del hombre de ir contra-natura, un CD-ROM

"O finis, o terra, o finis, o terra!!!" Hai tantas partes desta canción que adoro, normal, é unha das miñas cancións favoritas de Mago,

Por fin te has decidido a venir. 
He oído tanto hablar de ti, 
en mis sueños te he visto llegar, 
en tus ojos veo el mal. 

Desde hace siglos gobernar has querido 
en todas las almas, y pocas han cedido, 
las más al Reino de Luz llegarán, 
las menos al Reino del Mar del Olvido. 

Si has aprendido la lección, 
si has observado como son, 
necesitan a un líder obedecer, 
hagamos una coalición. 

Este fragmento é a parte da canción na que Dios fai un pacto co Diablo, para poder parar o progreso que parou a iglesia desde fai moitos anos.

E tamén fala da actual igrexa, aquí se ve:


Buenos días boletines de información. Les habla su emisora "radio tus cojones". Sorprendido un político incapaz de engañar a un obispo no putero y pobre de verdad. Un documental ha sido líder de audiencia. Pepe a Marta no pega y la tiene en cuenta. Se llevan las gordas y la inteligencia . Ojala fuera verdad.

E aquí unha crítica a un par de dictadores:
No a las dictaduras, 
no a la impunidad, 
no al comercio injusto 
que explota al menor de edad 

Sí a las autocracias, 
sí a la libertad, 
el tercer mundo va a estallar. 

Juntemos las fuerzas 
para resistir a Pinochet en Chile, 
y en Chechenia a un tal Putin, 
levantaos en Bosnia, 
inmigrantes venid, 
el tercer mundo ya está aquí


A canción é unha xoia, a instrumental é incrible, tanto os guitarristas como o bateria saironse e a voz de Jose Andrea (o mellor cantante de toda España) saese,

Podería facer unha entrada de soamente esta canción, pero vou parando e deixo que interpretedes esta xoia do rock español e da música en xeral.

Finisterra

Deixovos a letra e a mirades, que non sei como arreglar uns falliños:LETRA FINISTERRA



Tiño que decir que pensaba cerrar pero como estoume a divertir vou a añadir máis cousas:

Outra canción de Mago e que ten que ver con Galiza é esta:

Memoria da Noite: é unha canción de Luar na Lubre versionada por Mago de Oz, esta canción trata o desastre do Prestige acontecido no 2002.

Luar na Lubre

Mago

Cal prefirides? Seguramente o de Luar na Lubre polas gaitas que representan Galiza.

Deixando a Mago a un lado teño que decirvos que non vou poñer cancións populares, tipo Rianxeira ou a canción da borracheira, basicamente porque non me gustan.


SEGUIMOS CO ROCK

E para finalizar esta gran entrada, vouvos falar dun grupo GALEGO, escoito moitos grupos galegos: Golpes Bajos, Siniestro Total, Os resentidos, Los Suaves...

Elixin falar dos Suaves, o meu grupo favorito de Galiza er basicamente porque aos outros fai moito tempo que non os escoito, xa que antes escoitaba moito rock galego e agora escoito máis española( xa sexa Mago, Tierra Santa, Warcry...u do extranseiro ( Bon Jovi, Iron Maiden, Dragon Force. Scorpions ( o meu favorito do extranseiro)

Ben, dito isto, Los Suaves:



Grupo de Ourense, galego de pura cepa, sabe Deus canto tempo levan tocando, vouvos deixar 2 cancións deles xa que se recomendo máis fago unha entrada demasiado larga e tampouco é plan.

1. Dolores se llamaba Lola. DOLORES LA MADRE QUE TE PARIOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO. Unha das cancións representativas deste grupo, unha canción motivante a tope, 1 2 3 YA!

2.Palabras para Julia ENTONCES SIEMPRE ACUERDATE DE LO QUE UN DIA YO ESCRIBI PENSANDO EN TI, PENSANDO EN TI. A miña canción favorita deste grupo, so vos recomendo que subades o volume  e disfrutedes do ROCK GALEGO.

E isto foi todo amigos, imos de ben a mellor, primero o cómic, o meu hobbie favorito e agora a música, falando da miña música favorita, mellor imposible.

Quedame por decirvos que escoitedes todas as cancións que vos recomendei ( que non foron pocas, creo que 11) e VIVA O ROCK GALEGO.
















domingo, 13 de marzo de 2016

PEPE CARREIRO

Seguimos coa cultura galega e esta vez entramos na miña  temática favorita, o cómic.

Para empezar teño que dicir que eu levo consumindo cómic dende que teño uso de razón, aínda que o cómic occidental nunca me veu tanto (16 volumes de asterix e 6 de Mortadelo e Filemon, máis cómics soltos xD) me gustou máis dende sempre o cómic oriental e máis concretamente o de orixen do país nipon, xa que levo  vendo o seu "manga" e "anime" dende os 8 anos ata agora, osea que, antes de empezar coa temática galega, os recomendo algúns mangas xaponeses xD.




(Bleach, un dos mangas "grandes", gen: Shonen, Autor: Tite Kubo))



(Death note é unha obra de arte, gen:Seinen, Autor: Tsugumi Oba)



(Ao haru ride máis exito entre as mulleres gen:Shojo, Autora: Io Sakisaka)



(Ajin, terror, Autor: Gamon Sakurai)

Podería decir miles de exemplos pero como isto trata de Galicia mellor vou parando.

Estiven buscando na miña biblioteca personal cómics de  e  encontrei cómics galegos  e que absolutamente todos os que teño son do mesmo autor, , o autor dos que vou falar, como vedes no título, é o gran Pepe Carreiro.




Este home pertenceu a infancia de moitos de nós os galegos e é  conocido por ser o autor de "Os Bolechas" uns nenos que ensinabante a cruzar a rúa, entre máis cousas... pero non voume concentrar moito nesta obra xa que pareceme a menos relevante, dende o meu punto de vista, voume concentrar máis noutra obra que fixo el e que causou o meu amor ao castro de Baroña ( o primeiro castro que falei nos meus inicios) e fixome ir ao Porto do Son a velo. Esta obra é "Os Barbanzóns"



(Aquí tedes unha imaxe dos personaxes da obra: "Os Bolechas")

Imos a analizar as escasas obras que teño da serie "Os Barbanzons" tamén creo que Pepe non creou máis.

A primeira obra é:



Sei que non é a primeira pero é a primeira que tiven eu, enviaron a obra "Xabarin Club" así que moitas grazas a eles por ensinarme esta gran serie de Pepe Carreiro. Imos a ir analizando un pouquiño da obra: argumento, debuxo, personaxes...) iso si vai ser todo a miña maneira do que recordo eu da obra, así que vos recomendo ver a Wikipedia que seguro que o explicaran mellor ca eu xD.

Como se ve no título este cómic esta ambientado no samaín (da epoca dos castrexos claro) empezamos con nosos personaxes metidiños  nunha cova e teñen un problema; non teñen lume para poder ver e quentarse na cova, necesitan enviar a alguén a buscar o lume, o enviado vai ser: Bar, o gracioso da obra, este encontra o lume noutro castro e levaoo a Baroña, este castro enfandase e van a Baroña e incendian o castro, Baroña quedase sen nada pero reconstruyen todo o pobo en menos de 1 ano e cando chega o samaín o celebran por todo o alto pero acontence o problema de antes, quedanse sen lume volven a ir a por el e encontran un arbol xigante ( no outro castro evindentemente) o outro castro volvese a enfandar e vai coas armas de lume a volver a quemar o castro e os nosos castrexos de Baroña reponden lanzandoles o arbol xigante encima e os outros castrexos saen volando, Despois dito moita xente de outros castros veñen a Baroña con lume a celebrar o samaín e todo acaba ben.

Imos coa segunda obra, esta si que a comprei:



No Solpor da Prehistoria trata dun viaxe feito por "Os Barbanzóns" a Irlanda, a terra da esposa do protagonista, Guinnes, onde viven varias aventuras dende estar encarcelados en Irlanda ata apoialos nunha guerra... e aquí non vouvos contar máis para que os compredes o cómic ala.

O que si é que destacan dous personaxes neste cómic: Guiness, a esposa de Con, o protagonista, que volve a súa terra natal e encontrase con os seus familiares, o outro personaxe e Son, o fillo maior de Con e Guinnes, é un fillo revolucionario cunha mentalidade adelantada a súa época e en todas as obras da moita polémica, sobre todo na terceira e última que vou comentar.

Respecto ao paisaxe, é onde Pepe Carreiro innova máis respecto a súa obra anterior, xa que estaban sempre en Baroña, aquí viaxan en barco de Baroña a Irlanda e alí desplazanse moito, dende o carcere, casa de Guiness, pobo etc.

(A familia de Guinnes: "Os Moloney" ven dunha serie irlandesa de Eoin Barret)




(Aproveitando os ensino a última páxina, onde estan todos personaxes)

Imos coa última obra que tiven e a miña favorita isto é...



Esta, para mín, é a mellor obra que escribiu Pepe Carreiro e a mellor dos Barbanzóns obviamente.

"Os Bolechas" é unha obra enfocada principalmente aos nenos pequenos, cando leín: "Os Barbanzóns" de pequeno non entendín moitas cousas, sobre todo os monólogos revolucionarios de Son xD, esta obra é a o culme de Pepe é a defensa de Baroña por antonomasia e a miña favorita osea que imos alo.

En Baroña nunca houbo moita vixilancia pola noite, todos dormen placidamente e sen ningún problema, Con ao saber isto pide que os seus habitantes fagan garda por si acaso un castro inimigo os ataca, ao saber isto empezan a facer turnos de vixia pero, ninguén ven ao castro e deciden ir a atacar por eles mesmos, deciden que vaian os homes que máis sintan o sangre baroñés e eles se aprenden o himno e todo (despois volo poño) Son, o fillo revolucionario, non esta de acordo con ir a atacar a castros e o encarcerlan nunha casa... Despois disto van a atacar castros pero non encontran nada, solo unha casa chea de galiñas. Ao final despois de escalar tanto monte encontran unha casa bastante grande e deciden entrar a atacar, pero cando entran encontranse con un bar. Eles ante o suceso enfadanse e deciden atacar aos que estan no bar pero unha  "bailarina" que estaba alí, colapsa aos nosos castrexos e bueno, xa se saben o final... xD. Despois, pola mañá deciden volver ao castro e volver a ser felices sen vixilancia e sen nada.

O título da obra ven dado por que ao entrar no bar, e a todos sitios, gritaban sempre: BAROÑA OU MORTE!

Antes de analizar as diferenzas entre dous personaxes, deixovos o estribillo do himno de Baroña:

BAROÑA DEFENDEMOS

CONTRA O TORPE INVASOR

CO SANGUE, COA VIDA

CON FURIA E ARDOOOR.

Hermoso, verdade?

Bueno volvede arriba, onde puxen os personaxes se queredes saber como son:

O primero de eles é: Con, representa o amor por Baroña a tope e quere defendela contra os invasores, daria a morte por Baroña, o seguinte é Son: fillo revolucionario de Con, con ideoloxias pacifistas e anarquistas, por levar a contraria ao seu pai é encarcelado, ao final cando volven os guerreiros do bar liberan a Son.

Estiven mirando e parece ser que aínda saliu otra obra: A Noite das Cacharelas

Pepe Carreiro foi o único autor galego que leín,( xa vos dixen que prefiro o cómic nipon xD) poda que non sexa un Miguel Anxo Prado, pero estivo na infancia de todos os galegos e quería recoñecer as súas obras menos coñecidas, e que non pensen que so creou "Os Bolechas" (premios de Wikipedia,Foi 3º premio ex aequo con Xan González do Concurso nacional de contos infantís O Facho de Cómics para nenos no 1980, por A illa dos carballos. No 2013 recibiu o premio Bo e Xeneroso da AELG.)

Sen dúbida esta entrada foi a miña favorita e a entrada na que máis me divertin facendola, xa que por unha vez poiden falar de algo que me gusta de verdade xD.

Moitas grazas por leer a miña entrada, lean os cómics de Pepe Carreiro ( e xa fora da temática galega os recomendo que os leades as novelas gráficas de Jun Maeda: especialmente Kanon e Clannad, tiña que decirlo)

Moitas grazas, E QUE VIVA O CÓMIC GALEGO!!!